เรื่องน่ารักจากพิกเล็ตและเดอะพูห์
ขณะที่พิกเล็ตเดินตามหมีพูห์ไปต้อยๆ รอยเท้าคู่เล็กๆ
เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง
ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอสมควรและคงไม่ได้คุยอะไรกันเลย
แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันเท่านั้นเอง"
สังเกตไหมว่าพูห์เดินนำหน้า ควรเป็นพูห์มากกว่า
ที่น่าจะเป็นฝ่าย"ขอเสียง"จากพิกเล็ตว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือไม่
นั่นหมายถึงว่าเป็นความรัก กังวลในใจของ
พิกเล็ตเองที่เกรงว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆ อย่างเขานั่นหมายถึงว่าเป็นความรัก กังวลในใจของ
ในชีวิตเราทุกคนคงเคยผ่านพบมิตรภาพแสนดี
แต่มีกี่คนที่รักษามันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหว
วันคืนแห่งชีวิตกลืนกินและฉุดดึงเรารุดไป
หันกลับมามองข้างหลังอีกที อาจจะเศร้าใจ
หากพบว่า....คนที่เราไว้ใจไม่เดินตามเรามาอีกแล้ว
ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ
และไม่อยากตามหลังเช่นกัน
อยากอุ่นใจ...มั่นใจว่าตลอดการเดินทางของชีวิต
อันยาวไกล....เรายังมีกันและกันไปตลอดทาง
ซึ่งอ่านแล้วก็รู้สึกดี เลยอยากจะเอามาให้ทุกๆท่านได้อ่านกันดูบ้าง
เผื่อในชีวิตคุณ....จะหลงลืมใครสักคนที่ยืนอยู่ข้างคุณตลอดเวลาก็ได้
หรืออาจจะเปรียบกับการใช้ชีวิตคู่ก็ได้ ที่บ้างครั้งเราก็ยังละเลยคนที่รักเราไปบ้าง
เมื่อคุณอ่านบทความนี้เสร็จแล้ว อยากให้คุณลองกลับไปให้ความรักและเอาใจใส่...
คนรักของคุณให้มากๆ อย่าทำให้เค้าต้องกังวลใจเพราะกลัวคุณจะลืมเค้า....
ป.ล มอบให้ทุกคนที่กำลังอ่าน ค่ะ อย่าลืม comment ด้วยนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น